Blauwe-bessen-troost

Hij staat voor de deur. De schrik van de student, de vreselijkste, meest uitputtende periode van het jaar.

"Kerst?"

Meent u dat nu?! Alsof ik aan de kerstperiode ooit dergelijke omschrijving zou toekennen (kerstgeobsedeerd als ik ben). Feit is wel dat Kerst de periode in kwestie alleen maar verschrikkelijker maakt, aangezien De Periode het vieren van Kerst en Nieuwjaar semi-onmogelijk maakt.

" Aah, de blok..."

Ja, dé blok dus.

Medestudenten voelen mijn verdriet.

Wat wij nu -om ons mentaal al wat voor te bereiden en nog wat te genieten van die laatste 3 weken waarin we nog een leven hebben- nodig hebben is troostvoedsel. Véél, zoet troostvoedsel. Als het kan nog een beetje gezond ook, zodat we na januari nog door de deur kunnen.

Wat dacht u van dit blauwebessenpannenkoekengebakje. Perfect om jezelf wat nieuwe moed in te blazen om er de komende maanden keihard tegenaan te gaan.

Maar laat dit ons lijflied zijn!

Bessen-pannenkoekengebakje

Nodig voor 2 personen

-   65g havermout

- 1 el (kokosbloesem)suiker

- 2 el gebroken lijnzaad

- 1 afgestreken el bakpoeder

- 40g volkorenmeel

- Snuf zout

- 1 el (kokos)olie

-  150ml Provamel macadamiamelk

- 1 handvol bevroren blauwe bessen

Voor erbij

     - Extra blauwe bessen

               - Provamel blauwe bessenyoghurt

1. Meng in een kom de havermout, suiker, het lijnzaad, het bakpoeder, meel en het zout door elkaar. Voeg de gesmolten kokosolie en de melk toe en roer alles goed door elkaar. Vouw de bevroren bessen zachtjes door het beslag.
2. Bak in een ingevette antikleefpan kleine pannenkoekjes. Wees voorzichtig bij het keren van de pannenkoeken, want ze kunnen nogal broos zijn.
3. Stapel 4 mini-pannenkoekjes op elkaar, met ertussen telkens een dun laagje bessenyoghurt. Top af met wat extra yoghurt en blauwe bessen.
4. Nomnomnom…

Het menu van morgen

"Waarom?"

Als vegetariër krijg je maar wat vaak deze vraag voorgeschoteld. Soms uit interesse, soms om eender welk antwoord je er ook op zal geven compleet de grond in te boren. Als je zegt dat je het voor de dieren doet, vinden ze je melig en zwak. Doe je het voor je eigen gezondheid, komt het "Gezond?! Zonder vlees ofwa? Yeah right!" naar boven. Zeg je dat je het doet voor de medemens, om hongersnood tegen te gaan vinden ze het onzin en ben je vegetariër om het milieu te sparen, noemen ze je naïef. " Alsof jij daar allemaal iets aan kan veranderen."

Vegetariër zijn is onze eigen weloverwogen keuze en alsmaar meer blijkt dat de toekomst ons in die keuze steunt. Steeds vaker duiken initiatieven op die mensen aansporen wat minder vlees te eten en meer rekening te houden met de impact van voeding op je lichaam, de dieren, de medemens en het milieu. Een zege voor de vegetariërs, want inderdaad: met een handvol vegetariërs op de aardbol kunnen we waarschijnlijk niet al te veel aan de wereldproblemen veranderen, maar als we met veel zijn, maakt elk beetje al snel een groot verschil. 

Een voorbeeld van zo'n campagne is "het menu van morgen". Deze bewustmakingscampagne zet mensen aan stap voor stap hun dieet een klein beetje aan te passen om zo tegen 2030 (wanneer we hier met een paar miljard mensen meer zullen zijn) toch nog gezond en lekker te kunnen eten, zonder hierbij de aarde nog verder uit te putten. De basisprincipes voor het Menu van Morgen zijn zo klein en simpel, dat ze me voor iedereen haalbaar lijken:

Geef groenten de hoofdrol

Eet met het seizoen mee

Kies vaker peulvruchten, noten en volkorengranen

Kleinere rol voor vlees en zuivel

Verminder voedselverspilling (koop, kook en bewaar slim)

Geen grote moeite toch?

Bij deze wil ik iedereen dus oproepen wat vaker aan deze principes te denken. Koop meer echte wintergroenten (bloemkool, pastinaak, raapjes, bieten, worteltjes...) in plaats van jaar in jaar uit tomaten, courgettes en aubergines te kopen die 's winters in warmgestookte kassen gekweekt moeten worden (hallo CO2!). Eet eens vaker wat kikkererwten of linzen, zo snel klaar en je kan er zoveel lekkere dingen mee doen. Kortom: denk even na voor je iets in je kar legt. Als we dat allemaal samen een beetje vaker doen, kunnen we heel wat veranderen. 

Vastberaden om samen met mij mee te doen of heb je nog een pak vragen, opmerkingen, suggesties of tips? Gooi het er hieronder in de comments even allemaal uit, ik zal het met veel liefde lezen en beantwoorden ;) Wil je meer weten over Het Menu Van Morgen, neem dan even een kijkje op de site. 

Tot slot nog - hoe kan het ook anders- een receptje. Een perfect, toekomst-approved receptje dan nog wel. Give it a try!

Risotto met boerenkoolpesto en een eitje

voor 2 personen

Voor de pesto 

• 2 handenvol gewassen boerenkool, ontdaan van de harde stengels en in kleine stukjes gesneden
• 1 handvol geroosterde walnoten
• 6 el olijfolie
• 1 handvol edelgistvlokken of 40g parmezaan
• Zwarte peper en zout

Voor de risotto

• 2 koppen zilvervliesrijst, reeds gaar gekookt
• 1 raapje, gewassen en in kleine blokjes
• 4 grote el van de boerenkoolpesto
• 2 eitjes van blije kippen die vrolijk kip kunnen zijn (dus krabben en wroeten in echt gras en niet in een fel verlichte hangar met ik weet niet hoeveel soortgenoten)

1. Voor de pesto gooi je alle ingrediënten samen met een scheut water in de blender en laat je hem op volle snelheid draaien tot je een mooie, gladde, groene saus krijgt. Het kan zijn dat je wat extra water moet toevoegen om de blender "in gang" te krijgen. 
2. Proef van je pesto en kruid desgewenst extra met peper en zout.
3. Verhit een lepel olie in een wokpan en voeg wanneer deze warm is de rijst toe samen met een half kopje water. Laat de rijst wat bakken en pruttelen en voeg met beetjes water toe tot je een romige, risotto-achtige rijst overhoudt. Voeg de blokjes raap toe en laat nog even mee opwarmen. De raapjes moeten nog krokant blijven, dit geeft je risotto wat meer bite. 
4. Roer zoveel boerenkoolpesto door de rijst als je lief is en serveer met een gebakken/gekookt/gepocheerd eitje en eventueel wat extra parmezaan.

#Kotfood: noedelsoep

Deze noedelsoep is het resultaat van een mislukte poging om mijn favoriete pikante soep van bij de Chinees na te maken. Ik sprak van een mislukte poging in die zin dat ze in de verste verte niet lijkt op die bewuste Chinese soep. Zonder al te arrogant over te willen komen, maar deze soep is gewoon véél lekkerder, sneller, goedkoper en gezonder. Laat ons van een van de meest succesvolle mislukkingen uit mijn hele kookcarière spreken.

Zo succesvol dat ik deze soep minstens eens om de 2 weken maak op kot om er dan 2 dagen lang van te eten. Een kleine berekening brengt me erbij dat 1 op de 5 warme maaltijden die ik op kot verorberen zich tot deze soep brengen. Of ik dat niet beu word? Bijlange niet! Zou jij iets wat super lekker is, je elke keer een klein beetje kan aanpassen aan wat je in de koelkast liggen hebt en je ’s ochtends net voor je naar de les of het werk vertrekt op nog geen 15 minuutjes uit je mouw schudt ooit beu worden? Ik alvast niet.

Varieer er dus op los: andere groenten, andere noedels (denk aan rijst- of groene theenoedels, mie…), met of zonder tomatenpuree, met tofu of tempé of nog iets anders … Alles kan erin en zolang je je een beetje aan de basisregels van het recept houdt, is het resultaat telkens weer verrukkelijk.

No-time noedelsoep

• 1 blok stevige tofu
• 6 el rijstazijn
• 6 el sojasaus
• 3 cm geschilde gemberwortel, of wat meer als je net als ik aan een zware gemberverslaving lijdt
• 1 rood pepertje, zonder pitjes
• 3 teentjes knoflook
• 2 l groentebouillon
• 4 wortels
• 200 g sugarsnaps of snijbonen
• 1 rode paprika
• 500 g champignons
• 2 rode uien
• 1 pak sojascheuten
• 75 g tomatenpuree
• Noedels, zoveel je lief is
• 1 bosje lente-uitjes
• Optioneel: pinda’s

1. Snijd de tofu in blokjes en marineer hem alvast in de rijstazijn en de sojasaus.
2. Snipper de gember, het pepertje en de look heel fijn en doe ze in een grote soepketel.
3. Giet er de bouillon op en laat alles al even opkoken. Zo zal de bouillon de smaak van de gember al wat opnemen.
4. Snijd intussen de wortels in schuine schijfjes, de paprika in reepjes, de snijbonen in schuine stukken en de champignons in sneetjes. Snipper de lente-uitjes fijn.
5. Laat eerst de wortels meekoken en doe er pas een 4-tal minuten later de andere groenten en de tofu (inclusief de marinade) bij.
6. Wat de noedels betreft, hangt alles ervan af welke noedels je gebruikt. Sommige moeten 4 minuten koken, anderen moeten gewoon even weken. Op de verpakking kijken, is dus de boodschap! Wie zeker wil zijn, kan de noedels ook gewoon apart koken, ze daarna over de soepkommetjes verdelen en er de soep over gieten.
7. Laat de soep even koken totdat de groentjes net niet gaar zijn. Het is veel lekkerder als de groentjes nog lekker krokant zijn, dan wanneer ze zielig en volledig plat gekookt in de soep drijven.
8. Doe er de tomatenpuree en ¾ van de lente-uitjes bij en laat de soep nog even opkoken.
9. Schep een flinke portie soep in een mooie kom. Wat extra lente-ui en eventueel wat pinda’s en klaar!

* Tip: De soep wordt pikant door de gember en het pepertje. Als je niet zo into pikant bent, doe je er dus best wat minder gember in of laat je gewoon het pepertje weg.

Hij kwam, hij kwam ...

Ik woon in het microgebied in België waar de Sint op 11 november al langskomt. Waarschijnlijk voerde hij dat indertijd in omdat hij het niet rondkreeg die ene dag op 6 december. Die mens heeft ook stress.

Sinds een paar jaar lijkt de Sint me vergeten te zijn. Vorig jaar nog plaatste ik op de vooravond van 11 november hoopvol mijn schoen mét tekening, wortel en icetea (bij gebrek aan bier) voor zwarte piet onder de dampkap op mijn kot. Bij gebrek aan schoorsteen.

Die ochtend stapte ik doodcurieus en veel vroeger dan normaal, zoals kindjes dat altijd doen op Sint-Maarten, uit bed.

Smak boem patat.

Reality strikes.

Ik ben te oud. De Sint laat kindjes van 18 aan hun lot over.

Samen met een paar vriendinnen die het ook niet kunnen verkroppen de we “te oud” zijn voor de Sint, organiseren we elk jaar een groots Sint-Maartenfeest. Sintenliedjes, huisgemaakte pepernoten, ongezond veel zoets en een Dag Sinterklaasmarathon inclusief. Zie het als een soort protest tegen ouder worden. En misschien ook een beetje tegen de Sint, die ons vergeet. *SnifSnifSnif*

 Om mezelf nu al een beetje voor te bereiden op De Grote Dag, maakte ik afgelopen week een klein speculaaskoekje. Extreem schattig, net als die goeie ouwe dikke speculoos en super makkelijk. Echt gezond valt het niet te noemen, maar het is Sint-Maarten en op die dag bestaat er niet zoiets als calorieën.

Speculaasje uit de microgolf

-          2 el zelfrijzend bakmeel

-          30 ml kokosolie, gesmolten

-          2  el kokosbloesemsuiker

-          1 tl speculaaskruiden

-          ½ tl kaneel

-          Snuf zout

-          Snuf bakpoeder

-      Enkele amandelschilfers ter versiering. 

1. Meng alles door elkaar en doe  het deeg  in een klein microgolfovenbestendig potje. (ik deed het in een mini-weckpotje)
2. Zet anderhalf minuutje in de microgolfoven.
3. Eet hem warm (dan is hij zacht) of koud (dan is je speculoosje harder). 
4. Geniet van je Sint-Maartenfeest, hoe oud je ook moge zijn ;)