dinsdag 30 september 2014

5 minuten chocolade mugcake aka troost in een kopje

Pakweg een week geleden nam mijn leven een drastische wending. Ik ruilde namelijk mijn kleine, veilige dorpje in voor grootstad Gent. Mhm, van nu af aan verblijf ik niet langer in Hotel Mama, maar dop ik mijn eigen boontjes op kot. Eindelijk op eigen benen, feesten à volonté, af en toe wanneer de goesting er is eens naar de les... Laat het leven beginnen!

 Of toch niet? Het klinkt natuurlijk allemaal heel idylisch, maar de realiteit is dat iets minder. Met een veel te vol lessenrooster, stapels  boeken en nota's en duust (mijn Gents gaat er zienderogen op vooruit) dingen  te doen, schiet  er amper nog tijd over om eens buiten te komen. Het leven van de ijverige student zoals het is.  
Ik heb het toch wel een beetje onderschat, dat kotleven. Dingen die je thuis als vanzelfsprekend beschouwt, blijken nu plots niet meer vanzelf te gaan. Stof  bijvoorbeeld,  dat duikt zo van het ene moment op het andere overal op. In het begin kun je je best doen om die kleine, pluizige vijandjes te negeren, maar er komt een punt waarop je aan je bureau zit, een stofplukje in de gaten krijgt en dit je zodanig begint te enerveren dat je  alles laat vallen en ten aanval trekt met de stofzuiger. Vrouwelijke intuïtie zeker?  Of nog zoiets: op toilet zitten en je realiseren dat je misschien toch eens in een nieuwe  rol wc-papier zal moeten investeren... Het studentenleven kan hard zijn. 
En dat moet er blijkbaar aan te zien zijn ook, want vorige week kwam mijn vriend plots aanzetten met een snel, troostend recept voor zalige chocolademugcake/ brownie.  Het doorgesms'te receptje werd uitgettest en uitvoerig geproefd. Niet veel later vroeg (en kreeg) ik de toestemming het recept hier te delen en stond  er al een tweede cakeje in de microgolfoven die als model voor een foodfotoshoot mocht dienen (en nadien zonder enige vorm van tegenzin verorberd werd).  Na twee weken op kot heeft mijn mug al meer van die cake gezien dan thee of andere dingen die normaal in zo'n kop horen te zitten. 

't Is snel, vegan, geen aanval op je lijn én chocolade, wat wil een uitgeputte kotstudente nu meer? 

Niks, helemaal niks. Chocolate  is all we need ... 

Hoewel een goeie stofzuiger ook altijd handig is, maar da's misschien persoonlijk ;) 

5-minuten first-aid chocolade mugbrownie <3


  • 3,5 afgestreken el zelfrijzend bakmeel
  •  mespunt zout
  • mesuntje stevija
  • 2 tl cacaopoeder
  • 2 tl agavesiroop
  • 50 ml sojamelk
  • 1  el kokosolie
  • 1/2 tl vanille -extract
  •  2 el chocoladestukjes


  1. Smelt de chocolade in de microgolfoven. 
  2. Neem een grote kop en meng hierin het meel, het zout, de stevia en het cacaopoeder door elkaar. 
  3. Roer de agavesiroop, sojamelk, gesmolten chocolade en gesmolten kokosolie door het bloemmengsel en vouw er eventueel extra chocoladestukjes door. 
  4. Nu enkel nog in de microgolfoven en de mugcake is ready  to eat.
    Dit is wel een cruciaal punt: met de gaartijd staat of valt je hele brownie. Begin met 1 minuutje, bekijk het resultaat en ga zo per 30 seconden door tot je cakeje de gewenste cuisson heeft. Ik eet hem liefst nog vrij vochtig, dus kom ik meestal met 2 minuutjes toe, maar experimenteer er gerust op los en zoek de gaartijd die jij het lekkerst vindt. 
  5. Eet de cake warm of laat hem afkoelen, haal hem uit de mok en bepoeder  hem met cacao. Wie met een zware schooldepressie sukkelt overgiet de cake met chocoladesaus en schept er een flinke toef sojaslagroom bovenop. Ik garandeer het je: na het eten van zo'n schatje gaat het leren nagenoeg vanzelf... voor kwartier ofzo, we moeten realistisch blijven ;) 

Opmerkingen:
  1. Bij gebrek aan agavesiroop gebruikte ik kokosbloesemsuiker met 2 extra el sojamelk en dit werkte ook perfect. Wie het volledig suikervrij wil, vervangt die extra agavesiroop of suiker gewoon wat meer stevia. 
  2. Je kan ook andere dingen toevoegen:: pindakaas, kokosrasp, cacaonibs, stukjes peer, witte chocoladestukjes ... Voeg eventueel wat extra sojamelk toe  mocht het deeg te droog worden. 



zaterdag 13 september 2014

Dappere donuts onder vriendinnen

Eind juli. Een zeldzame hitte teistert het land en iedereen zoekt verkoeling in zee, een beschaduwde tuinstoel of in winkelcentra. De hele bevolking plooit onder de abnormaal hoge temperaturen, behalve twee moedige meisjes. Dapper en onverschrokken trokken zij de keuken in, gewapend met kerstmuziek, een fototoestel en een plan. Vandaag zouden zij de veganistische bakwereld voorgoed veranderen, want zij waren vastbesloten de wereld te voorzien van hét ultieme recept voor de enige echte, onvervalste, vegan donuts. 


Die twee moedige meisjes dat zijn een vriendin en ik, voor alle duidelijkheid ;)



Onze missie: vegan donuts. Eens we dat hadden uitgedokterd, vlogen we er meteen in. Een klein uur, veel gelach en buikspierpijn en een ultra-professionele brainstorm later, weergalmden onze vreugdekreten door de snikhete keuken. Door gewoon random ingrediënten door elkaar te roeren, hadden we onbewust het meest fantastische deegje gemaakt dat ik in mijn leven al gezien en gevoeld heb. Ik heb iets met deeg, moet u weten. En het andere meisje in kwestie ook. Moest iemand ons op dat moment hebben bezig gezien, zou die vast denken dat we twee gekken waren die een dagje vakantie uit de instelling hadden gekregen. 


“Ooh, ge moet eens voelen, voelt da… Azo zacht.”        

“ Ziet dat af en da kleeft zelfs nie… Woooow….”              

“ Amai, ooh, mag ik ook nog eens kneden?”     

“Tuurlijk! Zot seg… Amaaaai, wat een ontdekking…”    

….



En dan te bedenken dat op de achtergrond Michael Bublé’s Blue Christmas uit de computerboxen galmde. Maar neen, wij zijn volkomen normaal. 


Toen ons deegje dan nog eens perfect in donutvorm te shapen was, kende onze vreugde geen grenzen en speculeerden we al druk over het patent dat we op dit recept zouden moeten nemen en de donutketen die we later zouden openen. 


Deegje rees en wij bekwamen van onze ontdekking met wat gekaraoke. Helaas werden onze nachtegalenstemmen (nachtegalen met een keelontsteking en zware bronchitis…), niet door allen geapprecieerd en kwam mijn moeder al snel klagen over geluidshinder. Gelukkig zijn we beter in koken. 


Na een tochtje door de oven, verwenden we onze donuts met glazuurjasjes en crunchy toppings. Opnieuw vreugdekreetjes, want onze schatjes overtroffen werkelijk onze stoutste dromen, zowel visueel als qua smaak. Nadien volgde een uitgebreide fotosessie, die uitmondde in belachelijke selfies (zo mainstream zijn we dan weer wel) en chocolade in ons haar. Een productieve namiddag, zeg dat wel.

Lang twijfelden we of ik het recept nu wel op mijn blog zou zetten, omdat het ons economisch aantrekkelijker leek onze donuts meteen op grote schaal te produceren, over de hele wereld te gaan verspreiden en zo rijk en beroemd te worden. Gelukkig kwam onze menslievende, totaal onzelfzuchtige (en vooral realistische) ik naar boven en typte ik ons simpele, doch buitengewoon waanzinnig fantastische (bescheiden blijven) recept voor jullie uit. 


Voor de zekerheid toch nog even vermelden dat wij hier officieel het patent op nemen en dat de donuts enkel in huiselijke kring en niet voor commerciële doeleinden gemaakt mogen worden. Wee de persoon die met deze donuts de werelddonutmarkt verovert, wij zullen u weten te vinden… 


En nu donuts bakken maar!
 

P.S.: het recept is in koppen (de Amerikaanse cups) geschreven omdat mijn weegschaal het begeven heeft. Ik zal zo snel mogelijk een versie in grammen posten. 

 Vegan Donuts 

 


                - 20g verse gist, opgelost in ½ kopje lauw water met 1 tl kokosbloesemsuiker

                - 6 koppen zelfrijzend bakmeel

                - ½ tl zout

                - 3 el kokosolie

                - 3 el spelt-, rijst- of dadelstroop

                - ½ kopje water

                - ½ kopje amandelmelk

                - 1 schepjepure stevija

                - 1 el vanille-extract



1.   Los de gist op in het lauwe water en voeg een tl suiker toe. Laat dit mengseltje even   staan terwijl je de bloem en het zout in een grote mengkom zeeft. 


2.   Mix de stevia door de amandelmelk.Smelt de kokosolie en voeg deze samen met het gistpapje, de stroop, het water, de met stevia gezoete amandelmelk en het vanille-extract toe aan de bloem.
3.   Kneed alles goed door elkaar tot het een mooi glad, niet-klevend deegje vormt.
4.   Vorm er een bal van, plaats deze terug in de kom, dek af met een schone handdoek en laat 30 minuten rijzen.
5.   Kneed het deegje nog eens door, vorm er donuts van (bolletjes waar je dan je vinge doorsteekt en zo wat verder draait tot je een mooi hol hebt) en laat ze op een bakplaat (ver genoeg uit elkaar) nog eens 30 minuten rijzen.
6.   Bak de donuts 7 minuten in een op 230°C voorverwarmde oven.
7.   Laat de donuts afkoelen en versier ze met toppings naar keuze.



 

Toppings


Hierbij kan je je volledig laten gaan. Hieronder een greep uit onze toppingfantasie:


Salted caramel/ dadelkaramel + geroosterde amandelen:
recept voor dadelkaramel vind je hier
Pindakaas + banaan
Citroenglazuur + munt:
3 el poedersuiker, enkele drupjes citroensap, citroenrasp en verscheurde muntblaadjes
Chocolade + koffie:
chocoladesaus, oploskoffie
Chocolade + banaan
Suikerglazuur + kokos (alias de fluffy donut)
...



dinsdag 2 september 2014

De venkel en rijst challenge

Soms zijn vaders net kleine kindjes. Horen ze dat er ergens linzen, rijst of komijn in zit en hebben ze “plots” geen honger meer, om dan nadien met zielige oogjes te vragen of er dessert is. Vaders… 


Meestal houd ik rekening met de grillen van mijn papa, maar soms dwingt de frigo mij tot het maken van onpopulaire gerechten en is het met spanning afwachten hoe hij erop zal reageren. De ene keer gaat hij met honger naar bed, de andere keer eindigt de avond in de frituur. Mannen…


De dag dat ik enkel nog rijst in onze kast en venkelknollen in de koelkast vond, leken er op voorhand al geen mooie complimentjes over wat ik later uit de keuken zou toveren op mij te zullen wachten. De heer des huizes heeft een hekel aan venkel en een verborgen fobie voor rijst. Even twijfelde ik er, omwille van de noodzakelijke proteïnen, nog wat linzen bij te flansen, maar dat idee liet ik wijselijk varen. Van linzen wordt hij nagenoeg hysterisch.
Twee keer raden wat ik klaarmaak als we eens een klein ruzietje gehad hebben. Een wijs man zei ooit: “ Wie slim is, houde de kok te vriend”. Dat heeft hij intussen ook wel al door. Maar we komen anders goed overeen hoor, papa en ik ;) 


Uitdaging was dus om rijst en venkel om te toveren tot iets wat voor mijn vader  als “eetbaar” (we moeten realistisch blijven) beschreven zou kunnen worden. 


Het brokje geitenkaas achterin de ijskast bracht redding en door de venkel lekker lang te laten bruinen in de oven onderging hij een complete make over waardoor hij zelfs door papa in zekere zin gesmaakt werd. Hij schepte zelfs twee keer op! Dat kan natuurlijk ook liggen aan het feit dat hij al de hele dag in de tuin had gewerkt en op het randje van uitgehongerd was, maar laat ons dat even negeren. 


En ach, papa is nu ook eenmaal geen referentie als het op lekkere venkel-/rijstgerechten aankomt. Neem het dus van mij aan: wie venkel en rijst lust, zal dol zijn op deze salade. 


En de rest moet maar eten wat de pot schaft.
Zo is dat.  

Venkel-rijstsalade 





                - 1 mok camareguerijst (rode rijst), volkoren rijst
                   of een andere rijstsoort    naar keuze          
                -  3 venkelknollen
                - peper, zout, olijfolie
                - 3 handenvol veldsla, gewassen en gekuist
                - 1 handvol ontpitte, in stukken gesneden verse pruimen
                  (ik gebruikte mirabellen uit onze tuin)*
                - sap van 1 sinaasappel
                - 3 el wijnazijn
                - 150g verse geitenkaas
                 - 1 handvol geroosterde hazelnoten


  1. Kook de rijst gaar volgens de instructies op de verpakking. Laat de rijst afkoelen.
  2. Snijd de venkelknollen in dunne plakjes en hussel ze op een met bakpapier beklede bakplaat door elkaar met olijfolie, peper en zout. Bak de plakjes gedurende 30 minuten op 180°C, tot ze mooi bruin en licht gekarameliseerd zijn.
  3. Meng de rijst, veldsla, pruimenstukjes en gekarameliseerde venkelplakjes door elkaar en schep ze in een grote schaal.
  4. Maak een dressing met het sinaasappelsap, de azijn en wat peper en zout. Giet de dressing over de salade.
  5. Verbrokkel de geitenkaas over de sla en garneer met wat grofgehakte geroosterde noten.

* Als het pruimenseizoen voorbij is, kan je de pruimen gerust vervangen door ander fruit naar keuze: appels, druiven,  peren …