dinsdag 17 februari 2015

Pataat bataat!

Als er 1 ding is dat ik geleerd heb uit het televisieprogramma “Mijn restaurant” dan is het wel dat less more is (en ook dat je best niet aan dergelijke televisieprogramma’s meedoet, aangezien het noch winnaars, noch verliezers van dit programma na afloop goed vergaan is). Wie 'Mijn restaurant' gezien heeft, zal zich ook nog wel herinneren dat dit dé oneliner was van Peter Goossens wanneer hij voor de zoveelste keer de gerechten van de deelnemers bekritiseerde. Niet slecht bedoeld, want Peter had gelijk. Eenvoudige dingen smaken vaak nog het best.

Tomaat, mozzarella, basilicum en wat olijfolie.
Een frisse schijf watermeloen putje zomer.
Appel met amandelboter.
Aardbeien met chocolade.
Gebakken champignons met zeezout.
Lekker brood met avocado en zwarte peper.


Ik kan zo nog een tijdje doorgaan, maar ik denk dat je mijn punt wel al vat. Vaak heb je aan een paar zorgvuldig gekozen producten genoeg om een waanzinnig lekker gerecht te maken. 

Mijn meest recente less is more ontdekking is zoete aardappel (alias de bataat) uit de microgolfoven. Dat u niet meteen het water in de mond krijgt, lijkt me aannemelijk, maar dat wil dan alleen maar zeggen dat u nog niet op de hoogte bent van dit culinair mirakel (dergelijke terminologie is hier op z’n plaats). Na zijn verblijfje in de microgolfoven, garandeer ik u het toppunt van lichtzoete, gekaramelliseerde, romige smeuiigheid. Die hards (en alle anderen die het eenmaal geprobeerd hebben) eten de aardappel met krot en mot (lees: mét schil) op, want die schil is naar mijn bescheiden mening het beste deel van deze oranje kanjer.


Ik eet hem  als ontbijt, middagmaal of avondeten (of een willekeurig moment daartussenin). Liefst met een flinke lepel amandelboter (als ontbijt) of wat postelein erbij (als lunch). Zero werk, maar hemels en bovendien nog gezond ook. Zoete aardapppels zitten tsjokvol vitamine A, C en B6, calcium, foliumzuur en kalium. Een soort multi-vitamientje van Moeder Natuur zeg maar. Daarbij bevat dit patatje ook nog eens veel vezels en complexe koolhydraten, die zorgen voor een lang verzadigd gevoel. Verder beweert men ook dat deze oranje snoepers je zouden kunnen helpen met afvallen (iets met adiponectine en lectine, maar voor meer nutritionele info daaromtrent raad ik je aan zelf wat te googlen, want hier laat ook mijn nutritionele kennis het afweten).

Ik onthoud: gigantisch lekker, geen werk en fijn voor de lijn. 

U onthoudt: meebrengen uit de Colruyt/ Bio-Planet/ Delhaise/ … : ZOETE AARDAPPELS.

Zoete Aardappel





-          1 zoete aardappel/ bataat
-          1 microfolfoven

  1. Was de bataat zorgvuldig en prik er met de punt van een mes gaatjes in. Dat mogen er best veel zijn, dus reageer u gerust af en prik alle stress van de afgelopen dag weg (vermijd hierbij het doorzeven van uw eigen vingers of die van omstaanders).  Erg therapeutisch ook, dit recept.
  2. Wanneer u gedestresseerd (is dit een woord? )  bent en uw aardappel netjes doorprikt is, plaats u hem op een bordje, wandelt u naar de microgolf, stelt u iets tussen de 8 en de 11 minuten in, neemt u de krant of een ander literair werk naar keuze en wacht geduldig tot het mirakel voltrokken is.
  3. Neem uw bord (bij voorkeur met een ovenwand, tenzij u vuurvaste handen of een tube Flamigel binnen handbereik heeft) uit de microgolfoven, snijd de aardappel in de lengte open, neem een lepeltje, plof met bord en al in de zetel en aanschouw de wonderen der eenvoud.
    Less is so much more ...
  4. Herhaal voorgaande stappen naar believen.

Tip: lekker met een lepeltje amandelboter, kaneel, tahin, wat postelein of een simpel klontje boter en wat zout.



*Gaartijd is afhankelijk van hoe u uw aardappel wilt, maar ik raad u aan hier mee te experimenteren. Ik ga bijna altijd voor de volle 10 minuten, omdat ik dan zeker ben dat de aardappel lekker gaar en gekaramelliseerd is. 




dinsdag 10 februari 2015

De Dunne Vegan

Ik heb 3 obsessies: nagellak, oorbellen en … kookboeken. 

Laat mij alleen naar de stad gaan en je kan ervan op aan dat ik met één van de drie naar huis kom. Gelukkig meestal met de eerste twee. Mijn kookboekenobsessie probeer ik wat binnen de perken te houden. Met enige halsstarrigheid  en onder het motto dat ze al die boeken op een dag wel eens in de bib zullen hebben, probeer ik mezelf wijs te maken dat mijn budget beter aan “nuttigere” dingen gespendeerd wordt. Mijn kookboekencollectie is dus helemaal niet zo uitgebreid als u na het lezen van mijn eerste zin vast gedacht zal hebben. Hoewel het wel mijn toekomstdroom is: later een gigantische boekenkast (bij voorkeur met zo’n laddertje) vol kookboeken. Een nieuw kookboek blijft dus altijd iets speciaals voor mij, een soort mini-mijlpaal in mijn toekomst-kookboekenkastplan.

Het jaar kon dan ook niet beter beginnen, want januari was nog niet goed halfweg of ik kon al een nieuwe aanwinst verwelkomen in mijn minikookboekenkastje. De Dunne Vegan,  de midprice versie van Puur plantaardig, een kookboek van Antoinette Hertsenberg en Jacinta Bokma.  Midprice-versie? Ik had er ook nog nooit van gehoord, maar het komt er volgens mij op neer dat De Dunne Vegan een ietwat bescheidenere lay-out heeft dan Puur Plantaardig, waardoor het boek tegen een zachtere prijs verkocht kan worden.Of ook: hetzelfde boek, maar dan goedkoper. Wat mij betreft een geweldig concept, dat midprice-gedoe. (lees: meer geld voor oorringen en nagellak)

Puur Plataardig is zo een van die boeken, waarvan de mevrouw aan de balie van de bib  vermoedelijk denkt dat ik het achterstevoren vanbuiten aan het leren ben in het Chinees ofzoiets, simpelweg omdat ik het al (minstens) 5  keer heb uitgeleend, vanzelfsprekend inclusief de toegestane verlengingen. Nu ik mijn eigen exemplaar heb, kan ik het ongelimiteerd doorsnuisteren en alle recepten uitproberen wanneer ik dat wil en er de tijd voor heb. My precious ….  
“Alle recepten” mag gerust letterlijk genomen worden, want er staat véél leuks in dit boek. Ik heb het nu al zo vaak uitgeleend en nog steeds heb ik niet al mijn bladwijzertjes  af kunnen werken (lees: stukjes verscheurde tijdschriften die ik op de bladzijden van potentieel interessante receptjes stop en die er dan telkens allemaal uitvallen, waardoor ik elke keer opnieuw het hele boek “moet” doorbladeren …). Hieronder enkele van mijn persoonlijke favorieten, met mijn eigen variaties:

    •         Happy haantjes roeromelet. Een omelet van van silken tofu. Heerlijk met een simpel rucolaslaatje en een vaste waarde op kot, wanneer ik weinig tijd heb.
    •          Paella Zarzuela met Spaanse sperziebonen. Deze maakte ik ooit –hoe toepasselijk- in Spanje. Echt zalig, vooral met de sperziebonen, die gegaard worden in een tomatensausje. Ik top de paella graag af met iets wat ik tot  mijn vegan chorizocrumble gedoopt heb: edelgistvlokken, amandelen en gerookt paprikapoeder met een scheutje lekkere olijfolie in de blender en je hebt een spicy crumble die perfect past bij dit zuiderse gerecht.
    •          Tandoori tofuballetjes in kokoscurrysaus met pilafrijst en broccoli. Dit gerecht vraagt wel een beetje werk. Vaak laat ik de pilafrijst dan ook achterwege en eet ik de balletjes en de saus met wat snelkookrijst. Een echte aanrader voor kokos- en curryliefhebbers.
    •          Bungeejumpbrownies. Ik zou mezelf niet zijn, mocht ik de dessertensectie niet volledig hebben uitgeprobeerd. Deze brownies zijn mijn favoriet: alles behalve alledaags, maar laat dat nu net zijn wat ik er zo tof aan vind. Geen kat die het proeft, maar in deze brownies zit niets minder dan … een pot bonen. Het recept vraagt om kidneybonen, maar ik maakte ze al 2 keer met kikkererwten en dat ging ook prima. Ik deed er wel wat extra bloem bij, omdat ik ze zonder iets te kleverig vond, maar da’s persoonlijk. Het recept vind je onderaan deze post.

En  op mijn to-make-list staat er nog meer van dat lekkers, nog véél werk voor de boeg …

Enige minpuntje van dit boek: niet alle recepten zijn voorzien van foto’s, maar mits een beetje fantasie valt dat best te overbruggen. Plus: een perfecte gelegenheid om mijn (nog steeds niet al te fameuze) fotografieskills wat bij te schaven.

De Dunne Vegan in het kort: een ideaal boek wie van lekker en gezond eten houdt, voor vegetariërs met weinig tijd en voor carnivoren met de nodige zin voor avontuur. 

Bungeejumpbrownies

Gebaseerd op het recept uit De Dunne Vegan
  • 100g kokosroom (het romige bovenste laagje uit een “ongeschud” blik kokosmelk)
  • 200g pure chocolade
  • 50ml rijststroop
  • 2 el kokosbloesemsuiker
  • 1 el vanille-extract
  • 200g kidneybonen of kikkererwten, uit blik, gespoeld  en uitgelekt
  • 100g zelfrijzend bakmeel of speltmeel met 1 extra tl bakpoeder
  • 1 tl bakpoeder
  • Snuf zout
  • 1 tl kardemonpoeder, optioneel

  1. Smelt de chocolade in de microgolfoven.
  2. Mix alle ingrediënten in de keukenrobot.
  3. Schep het beslag in een met bakpapier beklede rechthoekige vorm.
  4. Bak de brownies gedurende  30 minuten of tot ze stevig en toch nog licht vochtig zijn.
  5. Laat afkoelen, snijd in vierkantjes en klaar!