zondag 21 december 2014

Over Jos...

Meet Jos, het resultaat van mijn blokontspanning van vandaag.

Op de planning van deze mooie, gezellige zondag voor kerst stond: wiskunde, jippiejeej….
Mijn hoofd bleek echter  helemaal niet into cijfertjes en tussen de vectoren en matrices door rees steeds het beeld van een sympathiek glimlachende gingerbread man voor mijn ogen. Ik doopte mijn verschijning "Jos". Aanvankelijk probeerde ik dat beeld te verdringen, maar Jos was een doorzetter, zo eentje die zich niet zomaar laat afschepen, waardoor ik, toen mijn gsm-alarm me met mijn favoriete kerstsong (Deze hier) duidelijk maakte dat het tijd was voor lunchpauze, me volledig aan mijn Jos-verschijning overgaf, vergat te eten en als een bezetene begon te bakken. Resultaat: de man van mijn dromen, Jos, tastbaar en wel. 
Tijdens die bewuste middagpauze maakte ik niet enkel Jos, maar ook zijn 2 broertjes: Luc en Gérard, God hebbe hun ziel… Luc werd uitverkoren als proefexemplaar (want zoals elke foodblogger die eigenlijk geen tijd heeft om te bloggen wel weet: altijd eerst proeven van je creaties vooraleer je belachelijk veel tijd aan het fotograferen besteedt) En dan Gérard, tja… Ik zal er geen doekjes om winden: Gérard werd onthoofd tijdens het versieren.  Ik verga van berouw, echt waar.



Gelukkig was er dus nog Jos. Die werd tijdens mijn joepie-het-is-16-uur-en-ik-begin-dat-leren-hier-echt-kotsbeu-te-worden-pauze versierd. Dat verliep helaas niet volledig zoals ik gehoopt had, want naast het feit dat ik dus 1  van mijn 2 resterende vriendjes onthoofdde, bleek ik eigenlijk hoegenaamd niks in huis te hebben om mijn koekjes naar behoren van kleurrijke versieringkjes te voorzien. Jos moest zich dan maar tevreden stellen met chocolade, dadels en vijgen, maar daar leek hij het nog best mee te kunnen vinden. Moest ik zoals elke normale mens bloemsuiker in huis  gehad hebben, had ik Jos een mooi parelwit glazuurmondje, fonkelende witte kraaloogjes en van die krullige versierinkjes gegeven. Het werden een dadelmond en gepofte rijst-oogjes, wat hem ook niet zo slecht stond.


Tot zo ver dus The story of Jos, mijn dappere wiskundige verschijning. Oh ja, zei ik al dat Jos helemaal vegan is? Mhm, de man van mijn dromen, ik zei het toch ;) 

Jos geniet nu in alle rust en sereniteit van zijn laatste uren als kerstkoekje, want veel langer dan vanavond zal hij het vrees ik niet trekken. Dan zal hij zijn broertjes vervoegen in de cookiehemel. Dat wordt een mooi weerzien....


Gingerbread men koekjes aka Jos en aanverwanten
 vegan en gezonder


Nodig voor 3 grote gingerbread men
-          100g kokossuiker
-          170g zelfrijzend bakmeel
-          30g havermout
-          2 el kaneel
-          1 el gemberpoeder
-          1 el speculooskruiden
-          Snuf zout
-          90g gesmolten kokosolie
-          1 el sojamelk
-          1 el honing of rijststroop
-          Versieringsdingen: chocoladedruppels, glazuur, dadelstukjes, cranberries, vijgen …

  1. Meng de suiker met de bloem, havermout, de kruiden en het zout.
  2. Roer er de olie, melk en stroop onder.
  3. Kneed alles even door tot een mooi glad deegje. Bedek de kom met een stukje plasticfolie en laat het deeg ongeveer 30 min rusten in de koelkast.
  4. Rol het deeg uit en steek de koekjes uit. Wie niet over zo’n gingerbread-manvorm beschikt, kan altijd andere kerstige vormpjes gebruiken.
  5. Bak je koekjes op 180° afhankelijk van hun grootte en dikte 10 (voor kleine koekjes) tot 15 minuten (voor koekjes als Jos). Ga voor de perfecte gaartijd echter liefst af op je eigen intuïtie en controleer om de zoveel minuten eens of ze niet te bruin worden.
  6. Laat de koekjes afkoelen en versier ze volgens eigen smaak en goesting.
  7. Eet je koekjes voor de kerstboom, met een tas thee of melk en wat kerstmuziek op de achtergrond.


En toen was er dat moment dat ik besefte dat Jos een meisje is…  Dus Jos was al die tijd Josiane? :O


Volgende foto is niet geschikt voor gevoelige zielen …


 En tot slot nog een "extreem kunstzinnige" (per ongeluk genomen) foto van mijn kerstboom:

Alvast een vrolijk kerstfeest en aan alle lotgenoten: nog immens veel succes met studeren! 





dinsdag 9 december 2014

Pasta presto met basilicum

Met de blok en kilo’s onverwerkte notities en stapels boeken voor de deur, is tijd mijn kostbaarste bezit. Direct gevolg daarvan is het compleet verwaarlozen van mijn blog. Sorry daarvoor.

Ook van culinair geëxperimenteer komt er tegenwoordig nog weinig in huis. Hoewel: tijdsgebrek maakt een mens opvallend creatief. Desondanks de studiedrukte, "kook" ik nog steeds elke dag zelf, want hoezeer de studentenresto’s ook hun best mogen doen: het vegetarisch aanbod is er toch nog altijd niet om van achterover te vallen. De tijd die ik aan koken besteed, werd de laatste weken wel tot een minimum gereduceerd en dit allemaal dankzij: de microgolfoven, mijn steun en toeverlaat in deze drukke tijden. De dag dat die het begeeft, onderga ik waarschijnlijk een complete mental breakdown, zozeer zijn wij aan mekaar gehecht. Van zo hele dagen alleen op kot te zitten, krijg je van die rare gewoontes, zoals het voeren van diepgaande gesprekken met planten of elektrische apparaten, bij gebrek aan andere gesprekspartners, zeer vreemd allemaal… Zijn er kotstudenten die dit kunnen bevestigen, of ligt het aan mij en zijn de chemische formules en wiskundige bewijzen wat naar mijn hoofd aan het stijgen?

De microgolf dus, mijn culinaire God. Geef hem 10 minuten en hij tovert, mits enige hulp van mezelve, de lekkerste gerechten op mijn bord. Eén van mijn favorieten is deze super snelle pasta. Veel meer dan een paprika snijden en een stuk broccoli wassen hoef je niet te doen. En veel meer dan wat speltpasta, tomatenstukjes met basilicum( uit brik, vind je bij Bio Planet), basilicum tofu (ook van Bio Planet) en die bewuste paprika en broccoli heb je ook niet nodig. Simpel, snel, gezond en zo lekker dat je dit gerecht zelfs aan je niet-vegetarische vrienden zou kunnen voorschotelen.

Tot slot nog een kleine tip: Ik gooi alle ingrediënten meestal de dag voordien al in een microgolfovenbestendig potje, zo kan de pasta al wat zacht worden in de tomatensaus en moet hij nóg minder lang in de microgolfoven. De dag erna gewoon een minuutje of 3 opwarmen en klaar is die pasta.

Koken = tijdrovend? Yeah right…

Tomaat-basilicum pasta


Voor 1 student met honger

-          1/2 brik tomatenstukjes met basilicum
-          1 handvol (spelt)pasta, fussilli of een andere soort korte pastasoort naar keuze
-          ½ paprika, in stukjes
-          Enkele broccoliroosjes
-          ½ blokje basilicumtofu*


  • Snijd de paprika in kleine stukjes. Was de broccoliroosjes en snijd ze in hapklare brokjes.
  • Snijd de tofu in blokjes.
  • Giet de tomatensaus in een microgolfovenbestendig kommetje en meng er de pasta, tofublokjes en groentjes door.
  • Nu kan je 2 dingen doen:

    1)Laat de pasta een nacht in de koelkast ‘weken’ (klinkt niet echt appetijtelijk, maar je weet hopelijk wat ik bedoel). In dat geval warm je hem de dag erna nog een tweetal minuutjes op in de microgolf.

    2)
          Stop je kommetje meteen, voor ongeveer 5 minuten, in de microgolf. Gaartijd is verschillend van microgolf tot microgolf, dus check na die 5 minuten even of de pasta wel al gaar is. Zoniet verwarm je hem nog een paar minuutjes extra.
    3)
          Wat zeg je? Je hebt geen microgolf????! Ocharme toch… Ik voel intens medelijden. Indien je wel over een traditionele kookplaat beschikt, kap je de inhoud van het kommetje in een kookpotje en verwarm je de pasta ongeveer 8 minuten. Let er wel op dat je af en toe roert om aanbranden te voorkomen. Het kan ook zijn dat je wat extra water moet toevoegen als de pasta te droog wordt.
  • Bedank je microgolf met een welgemeende mercie, zet u aan tafel en eet.

    *Kan je geen basilicumtofu vinden? Gebruik dan wat gerookte tofu, quorn of een andere vleesvervanger naar keuze.