vrijdag 26 juli 2013

Zomer uit de oven ?

Ik weet het, zomer en ovenschotels zijn niet meteen de beste vriendjes. Toch stralen sommige ovengerechten echt zomer uit en loont het meer dan de moeite om er de oven voor uit zijn zomerslaap te halen. En geef nu toe, je kan toch niet elke dag salade eten?Daarom vandaag een zalige zomerse ovenschotel met aubergine, mijn persoonlijke favoriet. Ik eet er graag wat quinoa en eventueel nog een lekkere romanescosaus bij. Gewoon met lekker brood is natuurlijk ook lekker, of met patatjes, of pasta, of rijst... Kies zelf maar! 
 Zoals de meeste ovenschotels, vraagt deze nauwelijks werk. Gewoon alles in plakjes, in de schaal en hups de oven in. De oven doet het werk en jij kan lekker iets leuks gaan doen. Zalig toch, zo'n ovenschotel in de zomer? 

Zomerse aubergineschotel uit de oven


  • 2 grote aubergines
  • 2 grote tomaten
  • 2 bolletjes mozzarella 
  • 1 rode ui
  • 3 el balsamicoazijn
  • 2 el olijfolie
  • Een flinke geut witte kookwijn
  • 2 teentjes look
  • 1/2 tl zeezout
  • Zwarte peper
  1. Snijd de aubergines, tomaten, mozarella en ui in dunne plakken.
  2. Schik de beurtelings een plakje van elk in een niet al te diepe ovenschaal. 
  3. Doe de azijn, olijfolie, wijn, look en zout in een blender en mix tot de look helemaal fijn is.
  4. Giet de dressing over de groenten in de schaal, dek af met een stuk aluminiumfolie.
  5. Zet de afgedekte schotel zo'n 30 minuten in de oven op 250 ° C.
  6. Haal de folie eraf en laat nog 30 minuten verder bakken. Let wel op dat de kaas niet aanbrand. Dek eventueel opnieuw af mocht dit het geval zijn.
  7. Klaar! Lekker met quinoa en romanescosaus ( recept volgt ). Of gewoon zo, met een dikke snee lekker brood.


vrijdag 19 juli 2013

Zomer is ook ...

Net als ge denkt: nu zal het toch echt geen mooi weer meer worden, we zullen ons maar ne last- minute boeken, dan is ze daar: de zon, van ' s morgens tot 's avonds, en maar stralen. Gevolg: iedereen die een maand geleden nog kloeg over de regen en het triestige, Belgische weer, zit nu de godgansen dag binnen te klagen dat het toch echt veel te warm is om buiten te komen. Komt het u bekend voor? Ach, mensen zijn ook nooit tevreden... 
Mij hoort ge alvast niet klagen, laat die zon maar doen! Zomers weer, daar hoort voor mij steevast een lekker slaatje bij. Eén van mijn favorieten: een snelle, simpele salade met avocado. Poepsimpel: sla wassen, wat ringetjes rode ui, plakjes komkommer en schijfjes tomaat erbij, een lichte dressing van appelazijn en honing en daarop zo ne goeie, rijpe avocado. Juist nog een schijfke citroen en een draai van de pepermolen en klaar is Kees ( en ik ook). Voetjes onder tafel en genieten maar... Meer moet dat niet zijn, toch? 

Hebben jullie ook zo van die gerechtjes die proeven naar de zon? Laat gerust een berichtje achter!


maandag 8 juli 2013

Zomer is ...



Picture this : zonnetje schijnt, een kleine 26°C, hangmat, beetje schaduw, een zacht briesje en een goed boek … Ja, de zomer is EINDELIJK begonnen. Daar hoort een ijsje bij, vind je niet?   
Een zelfgemaakt ijsje, met verse aardbeitjes en hou je vast … helemaal vegan, suiker- en vetloos! Een verrukkelijke, gezonde en lijnvriendelijke verfrissing.  Kan het beter?

Vegan suiker- en vetvrij aardbeienijs

-          400g verse aardbeien, gewassen en ontdaan van hun kroontje
-          6 el stevia
-          225g soja-yoghurt
-          200 ml sojamelk
-          1 tl vanillepoeder
-          2 tl agavesiroop

  1. Snijd 100g aardbeien in kleine stukjes, leg ze op een bakpapiertje en vries ze in tot ze volledig bevroren zijn.
  2. Mix nu de sojamelk en –yoghurt met de stevia, het vanillepoeder en 200g aardbeien. Giet dit mengsel in de ijsmachine en laat draaien tot het ijs zo goed als volledig opgesteven is.
  3. Mix intussen de rest van de aardbeien met een scheutje citroensap en de agave tot een soort siroop.
  4. Voeg de siroop en de bevroren aardbeistukjes via de vulopening toe aan het nog draaiende ijs.
  5. Laat nog even draaien en schep dan het ijs in een diepvriesbakje of nog beter: eet het gewoon meteen op!

Wanneer je het ijs in de vriezer bewaart, moet je het een klein kwartiertje laten zacht worden, anders zal je er geen mooie bollen van kunnen scheppen. 't Is lastig, ik weet het, maar wachten is dus de boodschap!


maandag 1 juli 2013

Pizza vegetariana



Pizza is het beste bewijs dat iets niet ingewikkeld hoeft te zijn om toch ongelofelijk te smaken. Gewoon een bescheiden schep lekkere tomatensaus, verse biogroentjes en een paar plakjes mozzarella op een krokante pizzabodem, maar moet dat niet zijn …

Ik maak het deeg liefst zelf met in mijn achterhoofd de gedachte van “Wat je zelf doet, doe je meestal beter”. Als  je weinig tijd hebt (het deeg moet minstens 2 uur rijzen) of gewoon geen zin hebt om je handen vuil te maken (ja, deeg maken is altijd een beetje knoeien), kan je natuurlijk ook klaargemaakt deeg kopen in de supermarkt. Hetzelfde geldt voor de tomatensaus, al vind ik dat je die toch echt wel eens zelf zou moeten proberen maken.

Pizza vegetariana (voor 6 grote of 12 mini-pizza’s)


Voor het deeg

-          400g zelfrijzend bakmeel

-          150g volkoren meel

-          375 ml lauwwarm water

-          1 blokje verse bakkersgist (42g) of 1 zakje instantgist

-          2 el olijfolie

-          2 el melk

-          1 tl zeezout

Voor de tomatensaus

-          2 uien, fijngesnipperd

-          3 teentjes look, fijngesnipperd

-          2 blikken tomatenstukjes met basilicum

-          1 el biologisch bouillonpoeder

-          1 el rozemarijn

-          1 el oregano

-          Een flinke scheut balsamicoazijn

Voor erop

-          Zelfgemaakte tomatensaus of een pot lekkere tomatensaus uit de winkel

-          Paprikastukjes

-          Rode ui

-          champignonschijfjes

-          Olijven

-          Pesto

-          Mozzarella, Parmezaan …

-          pijnboompitjes

-          lekkere kruiden: oregano, rozemarijn, tijm, basilicum …

-          eigenlijk gewoon alles wat je lekker vindt

  1. Als je zo ijverig bent om zelf het deeg te maken, begin je hier best al enkele uren tot een dag op voorhand aan.
    Neem ongeveer een derde van het water en los hier de gist in op. Zet even aan de kant. Meng intussen in een grote kom het meel, het zout, de melk en de olie. Zorg dat alles goed gemengd is en voeg dan in een kuiltje in het midden het gistpapje en het overige water toe. Om te voorkomen dat straks de helft van het deeg aan je handen kleeft, meng je in het begin best met een houten lepel of iets dergelijks. Als het deeg te stevig wordt, kan je verder kneden met de hand. Het deeg moet ongeveer 10 minuten gekneed worden. Wie wil kan dit werkje natuurlijk ook aan de keukenmachine overlaten. Als het deeg goed gekneed is, vorm je er een bal van, leg je hem in een ingeoliede kom en laat je hem minstens 2 uur rijzen op een warme, tochtvrije plaats. Na het rijzen verdeel je het deeg in 12 kleine of 6 grote stukken en rol je elk van deze stukken zo dun mogelijk uit. Leg elk lapje deeg op een bakpapiertje.
  2. Nu kan je aan de tomatensaus beginnen. Fruit de ui en de look even aan in een scheutje olijfolie. Voeg na enkele minuten de tomatenstukjes, kruiden, bouillonpoeder en balsamicoazijn toe en laat de saus ongeveer tot de helft inkoken.  Mix de saus even door met de staafmixer. Het geeft niet als er nog wat stukjes inzitten.
  3. Verwarm de oven voor op 250°C of hoger. Hoe warmer, hoe beter!
  4. Voila, het grootste werk is nu al achter de rug. Nu moet  je gewoon nog alle toppings, de deeglapjes en de saus op een grote tafel zetten. Roep dan iedereen aan tafel en laat elk zijn eigen pizza samenstellen, zo bespaar je jezelf wat werk en vermijdt je situaties als ‘ maar ik lust helemaal geen paprika’s’ of  ‘Bah, da zijn toch geen olijven, hé?!’ . Waarschuw iedereen wel om niet te enthousiast te zijn met de tomatensaus, want anders zal het deeg straks niet krokant bakken.
  5. Leg nu de pizza’s met bakpapier en al op een paar bakplaten en bak ze in ongeveer 20 minuten goudbruin.



Buon appetito !